Μαντινάδες

Είπα να πάψω ν"αγαπω
μα βρεθηκε μπροστα μου
ενας ψηλος μελαχρινος
και πηρε την καρδια μου.....




Ελα να σκισεις τη καρδια
που μου'χεις πληγωμενη
να δεις τη λεξη σαγαπω
χιλιες φορες γραμμενη....

Mantinades!!..

Κάποτε ζούσαμε μαζί

μα τώρα αλλού είσαι μόνος

Θεέ μου και να γύριζε

για μια στιγμή ο χρόνος.

Πολλά κομμάτια την καρδιά

την έχω καμωμένη

μα έχω σε ένα μελαχρινό

την πιο πολύ δοσμένη.

Φωτιά θα είναι το φιλί

όπου ποθώ από σένα

μα σαν το δώσεις αλληνής

θα πικραθώ για σένα.

Μού πανε πως ο χωρισμός

με έρωτα ξεχνιέται

μα η δική μου η καρδιά

να ερωτευτεί αρνιέται.

Δεν κάνω μεταμόσχευση

άλλη καρδιά δεν βάνω

με κείνη που σ'αγάπησα

με κείνη θα ποθάνω.

Καρδιά μου ξέχασε τονε

δεν είναι άντρας σχέσεις

είναι σαν άλλους που

απλά δίνουνε υποσχέσεις.

Mantinades...

Είναι σκληρό να αγαπάς
και να πονεί η καρδιά σου
όταν τον θέλεις δίπλα σου
να είναι μακριά σου.

Όταν θα νιώσεις μοναξιά
φέρε με στο μυαλό σου
κι εγώ θα γίνω αστραπή
να έρθω στο πλευρό σου.

Φεγγάρι σε παρακαλώ
την έννοια του να έχεις
ασκέτως και αν με πρόδωσε
θέλω να τον προσέχεις.

stoixakia.!

 stoixakia

stoixakia

mantinada kai stoixaki

μαντινάδες

Μια φεγγαρόλιουστη νυχτιά

λέω τα βάσσανα μου

για ένα κοπέλι κρητικό

που 'χω μες την καρδιά μου!

Δε μ'αγαπάς ως σ'αγαπώ

δεν έχουμε ίδιο πόνο

εγώ τον έχω στην καρδιά

και 'συ στα χείλη μόνο!